De vijfde week alweer!
Door: Mirthe
Blijf op de hoogte en volg Mirthe
16 November 2014 | Zuid-Afrika, Vanderbijlpark
Hallo lieve mensen,
Tjonge wat gaat het snel. Over twee weken zit ik weer in Nederland. Bah, ik hoorde dat jullie last hebben van de kou en van nog meer zwarte pietendiscussies.
Dinsdag zijn we weer naar de toy library gegaan met de kinderen en de teachers. Het was weer een zeer leuke en educatieve ochtend. We hebben de kinderen in kleine groepjes over de hoeken verdeeld. Om te voorkomen dat al het speelgoed uit de kasten werd gehaald, hadden we van te voren wat speelgoed op maten en tafels verdeeld. We hadden een hoek met blokken. Hier werden na wat voorbeelden te maken , prachtige kunstwerken gemaakt. Ook hadden we de poppenhoek open gemaakt om de kinderen een kans te geven om rollen spellen te spelen (vader/moedertje etc.) Dan hadden we nog 2 tafels met constructie materiaal. Je merkt dat kinderen en teachers het niet gewend zijn om met constructie materiaal te spelen, hier hadden ze namelijk veel uitleg bij nodig. We blijven het tegen komen dat teachers niet weten hoe ze met speelgoed moeten omgaan, gewoon omdat ze zelf nooit met speelgoed gespeeld hebben.
Woensdag hebben we er voor gekozen om met een thema te werken. Deze week staat het thema fruit centraal. Daarom zijn we aan de slag gegaan met het benoemen en proeven van fruit. De principal was vandaag even aanwezig voor een gesprek. Ze vertelde ons dat ze erg tevreden is over hoe het op het DCC gaat sinds onze komst. Dat was natuurlijk super fijn om te horen! Ook hebben we van de principal toestemming gekregen om een eigen moestuin aan te leggen voor het DCC. Daar gaan we volgende week mee aan de slag! Yup deze meid gaat tuinieren! We willen deze tuin graag aanleggen om de kinderen te laten zien waar hun groentes en fruit vandaan komt. Natuurlijk is het ook een voordeel dat ze groentes en fruit in bepaalde tijden van het jaar niet meer hoeven te kopen. Woensdag hebben we eigenlijk niet veel activiteiten met de graduation klas kunnen doen. Deze klas gaat na de zomer vakantie (in januari) naar grade 1. Dit moet je zien als groep 3. Zaterdag is het graduation day. Dan krijgen de kinderen hun kinderdagverblijf diploma. Op graduation day zijn er allerlei optredens. Dansjes, liedjes en rijmpjes moesten goed geoefend worden.
Donderdag liep een beetje anders dan gepland. Toen we op het DCC arriveerde was er maar 1 teacher aanwezig i.p.v. 3. Dat betekende dat Kim en ik, een groep de ochtend draaiende moesten houden. De teacher van de babygroep was er niet en de 18 kinderen zaten tegen de muur aan te wachten. We hebben samen ontbeten en daarna liedjes gezongen. We hebben allerlei klassiekers gezongen zoals: the wheels from the bus, head shoulders knees and toes en natuurlijk niet te vergeten twinkle twinkle little star. Ook al kende Kim en ik de teksten in het Engels niet helemaal, de kinderen vonden het geweldig!! Omdat het veel heeft geregend de afgelopen dagen en er vandaag een zonnetje te zien was besloten om van het lekkere weer te genieten en naar buiten te gaan! We hebben heerlijk in de zandbak gespeeld en de kindjes kwamen de hele tijd knuffelen. Doordat onze planning een beetje in de soep was gelopen hebben we maar 1 activiteit gedaan met de peuters: tellen met behulp van perziken. Natuurlijk moesten die ook geproefd worden , dat was voor de kinderen natuurlijk het belangrijkste onderdeel en die vielen natuurlijk goed in de smaak.
Vrijdag stond een bezoek naar de elephant sanctuary in hartbeespoort op de planning. De rit was weer een heel avontuur. Aangezien we pas laat besloten hadden om dit te ondernemen konden we geen navigatie systeem bij de auto huren. Dan maar ouderwets met de kaart, een kleine route beschrijving en de borden goed in de gaten houden. De Afrikanen hebben niet zo veel kaas gegeten van borden plaatsen. Daarom zijn we via een kleine omweg gereden. De olifanten stonden inmiddels al te wachten op ons. We mochten de olifanten aaien om de huid te voelen. De conclusie is: olifanten op de rug is heel ruw. Op de buik lekker zacht. De staart van olifant voelt aan als een staalborstel en de oren voelen aan als leer. Toen we dat allemaal gevoeld hadden werd de vraag gesteld wie er een olifanten kus wilde. Ja hoor dat wilde ik wel. De olifant gaf met zijn slurf een kus op mijn wang. Dit voelde ongeveer hetzelfde alsof je een mega stofzuiger op je wang plaatst. Daarna mochten we met de olifanten lopen. Dit was echt heel raar. Je moest je reachter hand achter je rug houden en dan pakte de olifant je hand vast. De olifant liep rustig achter me en het voelde alsof je met een hond aan het lopen was. Deze was alleen iets groter en zwaarder, maar zo’n uit laat gevoel had ik wel. Na de wandeling was het tijd voor mijn lang gekoesterde wens: ik mocht op de rug van de olifant zitten. Super gaaf, nu kan ik alweer iets van mijn bucketlist afvinken en dat heb ik stiekem al veel gedaan de afgelopen weken. De olifant liep rustig, overigens is het niet heel comfortabel. Je zit zo wat in de split en de rug van olifant is niet erg zacht. Als afsluiting mochten we de olifant nog voeren. Ook liefde gaat bij de olifant door de maag. Alleen is de liefde snel voorbij als ze merken dat er geen eten meer is haha!
Zaterdag was het de graduationdag voor de kinderen van Siyanqoba. Het harde werk en vooral veel oefenen werd beloond. Jacob haalde ons op en bracht ons naar de locatie van de speciale dag. We werden naar voren gebracht waar we mochten zitten. Eerste rij. Vervolgens moesten we daar weg en werden we achter een tafel vol chips en koekjes gezet. Wederom vooraan. We waren de ere gasten en zo moesten we ons voelen. Ik voelde me eerder opgelaten en bekeken. Wederom werden er veel foto’s van ons gemaakt. Vier magoa’s (blanken) in een township, dat is erg bijzonder. Na een aantal toespraken waren dan de kinderen aan de beurt om hun ingestudeerde liedjes en dansjes te mogen opvoeren. Het was super leuk om de kinderen zo bezig te zien. Ze zagen er prachtig uit in hun mooie jurkjes en schoenen met hoge hakken, prachtig ingevlochten kapsels, smokings met zwarte lakschoenen. Het leken wel kleine bruidjes en bruidegoms. We werden nog alle vier op het podium geroepen en de mensen kregen waarschijnlijk een uitleg over wie wij zijn en wat wij komen doen. Dit was volledig in het Soto dus wie weet wat er over ons is gezegd. We mochten erbij staan en lief lachen. Ondertussen waren de kinderen verkleed. Ze hadden allemaal een mantel om met een afstudeer hoed op hun hoofd. Erg schattig. Ze mochten om de beurt op het podium komen om hun certificaat in ontvangst nemen. Door de zware regenval werden we verzocht door Jacob om te gaan. De straten waren in het township waren inmiddels al vol gelopen.
Zondag stond een bezoek aan Pretoria op de planning. Helaas voelde mijn lieve husigenoot Fieneke zich niet lekker. We hebben besloten om op de campus te blijven en te genieten van het heerlijke weer. We hebben ons prima vermaakt met een wandeling en een rondje campus met de fiets!
Liefs uit Afrika,
Mirthe
Tjonge wat gaat het snel. Over twee weken zit ik weer in Nederland. Bah, ik hoorde dat jullie last hebben van de kou en van nog meer zwarte pietendiscussies.
Dinsdag zijn we weer naar de toy library gegaan met de kinderen en de teachers. Het was weer een zeer leuke en educatieve ochtend. We hebben de kinderen in kleine groepjes over de hoeken verdeeld. Om te voorkomen dat al het speelgoed uit de kasten werd gehaald, hadden we van te voren wat speelgoed op maten en tafels verdeeld. We hadden een hoek met blokken. Hier werden na wat voorbeelden te maken , prachtige kunstwerken gemaakt. Ook hadden we de poppenhoek open gemaakt om de kinderen een kans te geven om rollen spellen te spelen (vader/moedertje etc.) Dan hadden we nog 2 tafels met constructie materiaal. Je merkt dat kinderen en teachers het niet gewend zijn om met constructie materiaal te spelen, hier hadden ze namelijk veel uitleg bij nodig. We blijven het tegen komen dat teachers niet weten hoe ze met speelgoed moeten omgaan, gewoon omdat ze zelf nooit met speelgoed gespeeld hebben.
Woensdag hebben we er voor gekozen om met een thema te werken. Deze week staat het thema fruit centraal. Daarom zijn we aan de slag gegaan met het benoemen en proeven van fruit. De principal was vandaag even aanwezig voor een gesprek. Ze vertelde ons dat ze erg tevreden is over hoe het op het DCC gaat sinds onze komst. Dat was natuurlijk super fijn om te horen! Ook hebben we van de principal toestemming gekregen om een eigen moestuin aan te leggen voor het DCC. Daar gaan we volgende week mee aan de slag! Yup deze meid gaat tuinieren! We willen deze tuin graag aanleggen om de kinderen te laten zien waar hun groentes en fruit vandaan komt. Natuurlijk is het ook een voordeel dat ze groentes en fruit in bepaalde tijden van het jaar niet meer hoeven te kopen. Woensdag hebben we eigenlijk niet veel activiteiten met de graduation klas kunnen doen. Deze klas gaat na de zomer vakantie (in januari) naar grade 1. Dit moet je zien als groep 3. Zaterdag is het graduation day. Dan krijgen de kinderen hun kinderdagverblijf diploma. Op graduation day zijn er allerlei optredens. Dansjes, liedjes en rijmpjes moesten goed geoefend worden.
Donderdag liep een beetje anders dan gepland. Toen we op het DCC arriveerde was er maar 1 teacher aanwezig i.p.v. 3. Dat betekende dat Kim en ik, een groep de ochtend draaiende moesten houden. De teacher van de babygroep was er niet en de 18 kinderen zaten tegen de muur aan te wachten. We hebben samen ontbeten en daarna liedjes gezongen. We hebben allerlei klassiekers gezongen zoals: the wheels from the bus, head shoulders knees and toes en natuurlijk niet te vergeten twinkle twinkle little star. Ook al kende Kim en ik de teksten in het Engels niet helemaal, de kinderen vonden het geweldig!! Omdat het veel heeft geregend de afgelopen dagen en er vandaag een zonnetje te zien was besloten om van het lekkere weer te genieten en naar buiten te gaan! We hebben heerlijk in de zandbak gespeeld en de kindjes kwamen de hele tijd knuffelen. Doordat onze planning een beetje in de soep was gelopen hebben we maar 1 activiteit gedaan met de peuters: tellen met behulp van perziken. Natuurlijk moesten die ook geproefd worden , dat was voor de kinderen natuurlijk het belangrijkste onderdeel en die vielen natuurlijk goed in de smaak.
Vrijdag stond een bezoek naar de elephant sanctuary in hartbeespoort op de planning. De rit was weer een heel avontuur. Aangezien we pas laat besloten hadden om dit te ondernemen konden we geen navigatie systeem bij de auto huren. Dan maar ouderwets met de kaart, een kleine route beschrijving en de borden goed in de gaten houden. De Afrikanen hebben niet zo veel kaas gegeten van borden plaatsen. Daarom zijn we via een kleine omweg gereden. De olifanten stonden inmiddels al te wachten op ons. We mochten de olifanten aaien om de huid te voelen. De conclusie is: olifanten op de rug is heel ruw. Op de buik lekker zacht. De staart van olifant voelt aan als een staalborstel en de oren voelen aan als leer. Toen we dat allemaal gevoeld hadden werd de vraag gesteld wie er een olifanten kus wilde. Ja hoor dat wilde ik wel. De olifant gaf met zijn slurf een kus op mijn wang. Dit voelde ongeveer hetzelfde alsof je een mega stofzuiger op je wang plaatst. Daarna mochten we met de olifanten lopen. Dit was echt heel raar. Je moest je reachter hand achter je rug houden en dan pakte de olifant je hand vast. De olifant liep rustig achter me en het voelde alsof je met een hond aan het lopen was. Deze was alleen iets groter en zwaarder, maar zo’n uit laat gevoel had ik wel. Na de wandeling was het tijd voor mijn lang gekoesterde wens: ik mocht op de rug van de olifant zitten. Super gaaf, nu kan ik alweer iets van mijn bucketlist afvinken en dat heb ik stiekem al veel gedaan de afgelopen weken. De olifant liep rustig, overigens is het niet heel comfortabel. Je zit zo wat in de split en de rug van olifant is niet erg zacht. Als afsluiting mochten we de olifant nog voeren. Ook liefde gaat bij de olifant door de maag. Alleen is de liefde snel voorbij als ze merken dat er geen eten meer is haha!
Zaterdag was het de graduationdag voor de kinderen van Siyanqoba. Het harde werk en vooral veel oefenen werd beloond. Jacob haalde ons op en bracht ons naar de locatie van de speciale dag. We werden naar voren gebracht waar we mochten zitten. Eerste rij. Vervolgens moesten we daar weg en werden we achter een tafel vol chips en koekjes gezet. Wederom vooraan. We waren de ere gasten en zo moesten we ons voelen. Ik voelde me eerder opgelaten en bekeken. Wederom werden er veel foto’s van ons gemaakt. Vier magoa’s (blanken) in een township, dat is erg bijzonder. Na een aantal toespraken waren dan de kinderen aan de beurt om hun ingestudeerde liedjes en dansjes te mogen opvoeren. Het was super leuk om de kinderen zo bezig te zien. Ze zagen er prachtig uit in hun mooie jurkjes en schoenen met hoge hakken, prachtig ingevlochten kapsels, smokings met zwarte lakschoenen. Het leken wel kleine bruidjes en bruidegoms. We werden nog alle vier op het podium geroepen en de mensen kregen waarschijnlijk een uitleg over wie wij zijn en wat wij komen doen. Dit was volledig in het Soto dus wie weet wat er over ons is gezegd. We mochten erbij staan en lief lachen. Ondertussen waren de kinderen verkleed. Ze hadden allemaal een mantel om met een afstudeer hoed op hun hoofd. Erg schattig. Ze mochten om de beurt op het podium komen om hun certificaat in ontvangst nemen. Door de zware regenval werden we verzocht door Jacob om te gaan. De straten waren in het township waren inmiddels al vol gelopen.
Zondag stond een bezoek aan Pretoria op de planning. Helaas voelde mijn lieve husigenoot Fieneke zich niet lekker. We hebben besloten om op de campus te blijven en te genieten van het heerlijke weer. We hebben ons prima vermaakt met een wandeling en een rondje campus met de fiets!
Liefs uit Afrika,
Mirthe
-
16 November 2014 - 14:26
Desiree:
Weer een topweek dus! Heb je nu 2 weken vakantie?
Groetjes Desiree -
16 November 2014 - 14:42
Mams:
Fijn dat je 1 van je jeugddromen hebt kunnen waar maken, rijden op een olifant! Helemaal top! Mams xxxxx -
16 November 2014 - 15:01
Henk En Corrie:
Kei leuk om jouw verslagen te lezen! We genieten erg van jullie goede samenwerking op het kinderdagverblijf. En je weet zoals we afgelopen week gezegd hebben, met de kerst is er bij ons aan tafel ook een plaatsje voor jou vrij :) We willen jouw belevenissen wel eens "live" horen. Maak er nog 2 leuke weken van, het is voorbij voor je het weer. Maar vooral geniet!!! It's once in a lifetime. Groetjes Henk en Corrie -
16 November 2014 - 20:35
Marion:
HoiHoi :) weer een lekker verhaaltje voor het slapen gaan haha !!! Terwijl hier inderdaad nutteloos veel drukte gemaakt wordt over de zwarte pieten , houd jij je gelukkig bezig met echte dingen die nuttig zijn. En wat een gave foto's van jou & de olifant....echt een belevenis! !! Natuurlijk smelten we ook bij de foto's van jou en de "kiendjes" ....lief ♡ Time flies when you're having fun is hier weer zeer toepasselijk Mirthe; super te merken dat je er zoveel plezier in hebt , geniet lekker verder van je mooie avontuur !!! Heel veel groetjes en xxx, Haudoeeeeeeee !!!!
-
16 November 2014 - 20:45
OmeJan:
Nog steeds goed bezig, Mirthe! Ik zie je 2 vingers op steken als er 8 stuks fruit op tafel ligt. Voor mij is dat al te moeilijk, maar hopelijk begrijpen die jonge Afrikaantjes jou wel goed -
16 November 2014 - 20:56
OmeJan:
..... Oeps, waren het toch 3 vingers? Sorry!
Maar wat ga je over 2 weken mee brengen? Wordt het zo'n lief klein Afrikaantje, of toch een olifant? Die olifant zal het zwaar aan de stok krijgen met Saar, dus is het beter voor zijn toekomst als je die in Afrika laat.
Blijf ons s.v.p op de hoogte houden, en ga zo door.....!
Tot de volgende! -
27 November 2014 - 15:15
Fam Van Dongen :
Ik loop wat achter met lezen maar wat leuk fruit kleien en graduation dat met al die sjieke kleding! mooi hoor en dat je een olifant hebt mogen uitlaten en op een rug van een olifant hebt mogen zitten , WoW ! Super wat jullie doen!
groetjes Jolanda van Dongen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
