Zuid- Afrika wat ben je mooi
Door: Mirthe
Blijf op de hoogte en volg Mirthe
11 November 2014 | Zuid-Afrika, Vanderbijlpark
Dag allemaal,
Ik heb weer een bijzondere week achter de rug, ga er maar eens lekker voor zitten want ik heb veel te vertellen.
Deze week is toch een beetje anders gelopen dan gepland. Maandag, dinsdag en woensdag zou ik gewoon werken op het DCC. Helaas was mijn lieve collega Kim ziek. Alleen gaan werken is geen optie i.v.m. veiligheid. Samen uit, samen thuis, net zoals ik van mijn moeder heb geleerd. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik stil heb gezeten. We zijn in het appartement aan de slag gegaan met het maken van nieuwe dagprogramma’s. We hebben namelijk vorige week de teachers kunnen overtuigen dat lunch time en snacktime na elkaar niet handig is. Bijzonder om te weten is dat de lunch vaak bestaat uit een brok rijst, jus, aardappeltjes en vlees/vis uit blik. De snack die daar bij komt is door de ouders meegegeven en dat zijn zakjes chips, koekjes en of lolly’s. We hebben tot nu toe nog maar 1 kind gezien dat een stuk fruit meenam. De twee maaltijden achter elkaar vonden wij niet slim. We hebben uitgelegd dat in Nederland de kinderen tussen de lunch time en snack time slapen of spelen. We hebben dit dan ook aangepast in het dagschema. Ik heb ook een thema uitgewerkt die we gaan behandelen tijdens onze workshop voor de principals. Woensdag hebben we een heerlijke groentesoep gemaakt voor op het DCC in verband met het thema groenten.
Donderdag was mijn lieve collega weer opgeknapt en hadden we de vrolijke gezonde Kim weer terug! We hadden de dag ervoor een mooi fornuisje geknutseld om op het DCC mee ‘’te koken’’. We hebben hier mee een ‘’kooklesje’’ gedaan. Oh oh wat hebben we gelachen. We hebben eerst de groentes in stukjes gesneden. Ieder kind kreeg een paar stukjes en mochten er aan ruiken en proeven. Dit leverde al leuke foto’s op. Vervolgens hadden we plastic speelgoed pannetje op ons fornuisje gezet waar we een beetje water in hadden gedaan en stukjes gesneden groentes. Alle kinderen mochten om de beurt naar voren komen om eens in de pan te roeren en te ruiken. Een jongetje vertrouwde het niet helemaal. Hij tilde het speelgoed pannetje op. Voelde aan de onderkant van de pan en aan het fornuis. Het was niet warm! Het gezicht van het mannetje was onbeschrijfelijk grappig. Nadat we onze groentesoep goed hadden doorgeroerd was hij klaar. Alle kinderen mochten de soep uitproberen. Het was een hele smaaksensatie aan de gezichten te zien! Voor donderdag stond er ook een meeting en workshop op de planning maar deze is helaas verzet naar een nog onbekende datum. Jammer want daar had ik erg veel zin in.
Vrijdag hadden we een afspraak met proffesor Elsa Fourie. Ze heeft ons meegenomen naar 2 kinderdagverblijven die niet in de townships liggen. Erg speciaal om dat te zien. Een van de twee dagverblijven was het grootste van Zuid-Afrika. Daar had iedere groep een eigen buitenruimte met dieren. Er was zelfs een zwembad en eigen binnenspeeltuin aanwezig. Dit laat wel weer het grote contrast zien tussen het rijke en arme Zuid-Afrika. Gemixte gevoelens dus. Op het grote kinderdagverblijf hebben we trouwens ook onze eerste ervaring gehad met de lokale lekkernij: vetkoek. Ja het is net zo vet als de naam. Het was een broodje van oliebollen deeg met daarin stroop en kaas. Erg lekker maar je wil na dat broodje de weegschaal niet onder ogen komen. ‘S avonds heb ik mijn koffertje in gepakt. Dit weekend was ons eerste vrije weekend en zouden we een bezoek brengen aan Pilanesberg nationaal park. Ons doel was het spotten van de big five!
Zaterdag ochtend was het eindelijk zo ver. Om 9 uur werd er een auto op de universiteit afgeleverd. Gepakt met koffers, eten en goede zin zijn we vertrokken! Tsjonge jonge de autorit alleen al was een groot avontuur. Aangezien ik nog niet zo lang mijn rijbewijs heb mag ik niet rijden. Maar jeetje wat heb ik bewondering voor de rijkunsten van mijn groepsleden. Mensen lopen naast de snelweg. Op de snelweg rijden pick-up trucks vol met mensen. Er lopen koeien de weg op, ook als je gewoon 70 km per uur rijd. Overigens vinden die koeien het ook leuk om eerst heel stil te staan zo dat ze op een standbeeld lijken, om vervolgens de weg op te huppelen en 4 Hollanders een hartverzakking te verzorgen. Enfin.
’S Middags kwamen we aan bij ons hotel. Een net gebouw met hier en daar zijn gebreken (koud water tijdens het douchen, lekkende airconditioning). Maar vanaf ons dakterras kijk je zo over het hek heen van het nationaal park. Super gaaf. Marijke beweerde overigens dat ze een beest zag, dat geloven we natuurlijk niet hahaha. We zijn nog even naar een van de ingangen gereden waar we een game drive konden boeken. We kregen een warm welkom van een bavianen familie. ’S Avonds hebben we nog lekker op het dakterras gezeten maar daarna snel ons bed in gekropen want onze safari begon al om 5.30 uur.
Zaterdag ochtend gingen we dan eindelijk op safari. Wauw wat een ervaring. We hadden een auto met Ranger voor ons zelf. Hij hield via de portofoon contact met andere rangers zodat we zoveel mogelijk dieren zouden zien. Aller eerst kwamen we bij een neushoorn. Vervolgens zagen we Giraffen. Gaaf! Toen kregen we via de portofoon te horen dat er leeuwen welpjes gespot waren. Yup ook die hebben wij mogen bewonderen. Zebra’s springbokken, gnoes, jakhalzen, impala’s, wauw wat was dat toch gaaf. We stopte na een tijdje in een bocht, daar in de verte bij een boom en struiken moesten we een luipaard zien. Leve de zoom lens! Ook de luipaard hadden we gespot. Dat betekende dat we alleen de olifant en de buffalo nog moesten en dan zouden we de big five hebben gezien. Dat zou gaaf zijn. Ik hoopte heel erg hard dat we de olifant zouden zien, aangezien dat mijn lievelingsdier is. Maar helaas had nog niemand de olifanten gespot. Erg jammer. Ons laatste half uur in het park was in gegaan dus de hoop dat we hem nog zouden zien zakte een beetje weg. Maar toen stonden er drie in het gras. Wauw, wauw, wauw. Ontzettend mooi en indrukwekkend. Daarna werden we nog een keer verast door een olifant verscholen tussen de bomen. En tot mijn grootste vreugde liep er ook nog eentje voor ons op de weg. Wat een prachtige beesten zijn het toch! Tijdens onze ochtend safari werden we ook nog getrakteerd door de opkomende zon. Dat leverde natuurlijk mooie foto’s op.
Om half negen was het dan toch echt voorbij, wat hadden we genoten. We hebben bij het hotel nog even een ontbijtje gegeten en zijn vertrokken naar Suncity. Dat is een resort met casino’s, hotels, zwembaden, etc. Een zeer bijzondere plek voor menig mens maar niet voor ons. Met zijn vieren waren we het erover eens dat safari meer ons ding was. We besloten dat we nog graag een keer op safari wilde. Godszijdank was er nog plek voor de avondtour!
We hebben toen nijlpaarden, Jakhals met jongen, wilde zwijnen, impala’s gezien. Ook hebben we de Buffalo gezien, hiermee was onze bigfive compleet! In het donker hebben we de leeuwen nogmaals gespot. Bij het hotel hebben we nog lekker gegeten en snel ons bed ingekropen. De volgende dag zouden we terug rijden en nog even op olifanten safari gaan.
Zondag ochtend was erg speciaal. Er zat een giga grote spin op mijn kamer. Dat ding vond het superleuk om de marathon te rennen over de muren en het plafond. Automatisch deed ik mee. Was de spin links, dan waren ik en mijn koffer rechts. Was de spin rechts, dan waren ik en mijn koffer links. En zo gingen we een poosje door. Wat een rot spin. De weergoden waren niet helemaal goed gezind. In plaats van de beloofde 35 graden kregen we regen en onweer. We hebben toen het besluit genomen om niet op olifanten safari te gaan. Heel jammer maar om als een verzopen katje op een verzopen olifant te zitten is ook niks. Misschien dat we een andere keer terug gaan. We hebben toen lekker ons ontbijt opgegeten en zijn rustig terug gereden naar de campus.
Toen we bij de campus aankwamen was het droog. Verdorie ons uitje was afgelast door de regen. Dat het dan ook maar heel hard zou regenen, gelukkig deed het dat na een kwartier ook. Ik heb nog even met mijn lieve mama op skype gekletst en al mijn foto’s via de webcam laten zien. Mijn moeder reageerde bij iedere foto alsof ze zelf in de safari auto zat. Erg lief en grappig, wat is het toch een lieverdje!
Tot volgende week!
Veel liefs,
Mirthe
Ik heb weer een bijzondere week achter de rug, ga er maar eens lekker voor zitten want ik heb veel te vertellen.
Deze week is toch een beetje anders gelopen dan gepland. Maandag, dinsdag en woensdag zou ik gewoon werken op het DCC. Helaas was mijn lieve collega Kim ziek. Alleen gaan werken is geen optie i.v.m. veiligheid. Samen uit, samen thuis, net zoals ik van mijn moeder heb geleerd. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik stil heb gezeten. We zijn in het appartement aan de slag gegaan met het maken van nieuwe dagprogramma’s. We hebben namelijk vorige week de teachers kunnen overtuigen dat lunch time en snacktime na elkaar niet handig is. Bijzonder om te weten is dat de lunch vaak bestaat uit een brok rijst, jus, aardappeltjes en vlees/vis uit blik. De snack die daar bij komt is door de ouders meegegeven en dat zijn zakjes chips, koekjes en of lolly’s. We hebben tot nu toe nog maar 1 kind gezien dat een stuk fruit meenam. De twee maaltijden achter elkaar vonden wij niet slim. We hebben uitgelegd dat in Nederland de kinderen tussen de lunch time en snack time slapen of spelen. We hebben dit dan ook aangepast in het dagschema. Ik heb ook een thema uitgewerkt die we gaan behandelen tijdens onze workshop voor de principals. Woensdag hebben we een heerlijke groentesoep gemaakt voor op het DCC in verband met het thema groenten.
Donderdag was mijn lieve collega weer opgeknapt en hadden we de vrolijke gezonde Kim weer terug! We hadden de dag ervoor een mooi fornuisje geknutseld om op het DCC mee ‘’te koken’’. We hebben hier mee een ‘’kooklesje’’ gedaan. Oh oh wat hebben we gelachen. We hebben eerst de groentes in stukjes gesneden. Ieder kind kreeg een paar stukjes en mochten er aan ruiken en proeven. Dit leverde al leuke foto’s op. Vervolgens hadden we plastic speelgoed pannetje op ons fornuisje gezet waar we een beetje water in hadden gedaan en stukjes gesneden groentes. Alle kinderen mochten om de beurt naar voren komen om eens in de pan te roeren en te ruiken. Een jongetje vertrouwde het niet helemaal. Hij tilde het speelgoed pannetje op. Voelde aan de onderkant van de pan en aan het fornuis. Het was niet warm! Het gezicht van het mannetje was onbeschrijfelijk grappig. Nadat we onze groentesoep goed hadden doorgeroerd was hij klaar. Alle kinderen mochten de soep uitproberen. Het was een hele smaaksensatie aan de gezichten te zien! Voor donderdag stond er ook een meeting en workshop op de planning maar deze is helaas verzet naar een nog onbekende datum. Jammer want daar had ik erg veel zin in.
Vrijdag hadden we een afspraak met proffesor Elsa Fourie. Ze heeft ons meegenomen naar 2 kinderdagverblijven die niet in de townships liggen. Erg speciaal om dat te zien. Een van de twee dagverblijven was het grootste van Zuid-Afrika. Daar had iedere groep een eigen buitenruimte met dieren. Er was zelfs een zwembad en eigen binnenspeeltuin aanwezig. Dit laat wel weer het grote contrast zien tussen het rijke en arme Zuid-Afrika. Gemixte gevoelens dus. Op het grote kinderdagverblijf hebben we trouwens ook onze eerste ervaring gehad met de lokale lekkernij: vetkoek. Ja het is net zo vet als de naam. Het was een broodje van oliebollen deeg met daarin stroop en kaas. Erg lekker maar je wil na dat broodje de weegschaal niet onder ogen komen. ‘S avonds heb ik mijn koffertje in gepakt. Dit weekend was ons eerste vrije weekend en zouden we een bezoek brengen aan Pilanesberg nationaal park. Ons doel was het spotten van de big five!
Zaterdag ochtend was het eindelijk zo ver. Om 9 uur werd er een auto op de universiteit afgeleverd. Gepakt met koffers, eten en goede zin zijn we vertrokken! Tsjonge jonge de autorit alleen al was een groot avontuur. Aangezien ik nog niet zo lang mijn rijbewijs heb mag ik niet rijden. Maar jeetje wat heb ik bewondering voor de rijkunsten van mijn groepsleden. Mensen lopen naast de snelweg. Op de snelweg rijden pick-up trucks vol met mensen. Er lopen koeien de weg op, ook als je gewoon 70 km per uur rijd. Overigens vinden die koeien het ook leuk om eerst heel stil te staan zo dat ze op een standbeeld lijken, om vervolgens de weg op te huppelen en 4 Hollanders een hartverzakking te verzorgen. Enfin.
’S Middags kwamen we aan bij ons hotel. Een net gebouw met hier en daar zijn gebreken (koud water tijdens het douchen, lekkende airconditioning). Maar vanaf ons dakterras kijk je zo over het hek heen van het nationaal park. Super gaaf. Marijke beweerde overigens dat ze een beest zag, dat geloven we natuurlijk niet hahaha. We zijn nog even naar een van de ingangen gereden waar we een game drive konden boeken. We kregen een warm welkom van een bavianen familie. ’S Avonds hebben we nog lekker op het dakterras gezeten maar daarna snel ons bed in gekropen want onze safari begon al om 5.30 uur.
Zaterdag ochtend gingen we dan eindelijk op safari. Wauw wat een ervaring. We hadden een auto met Ranger voor ons zelf. Hij hield via de portofoon contact met andere rangers zodat we zoveel mogelijk dieren zouden zien. Aller eerst kwamen we bij een neushoorn. Vervolgens zagen we Giraffen. Gaaf! Toen kregen we via de portofoon te horen dat er leeuwen welpjes gespot waren. Yup ook die hebben wij mogen bewonderen. Zebra’s springbokken, gnoes, jakhalzen, impala’s, wauw wat was dat toch gaaf. We stopte na een tijdje in een bocht, daar in de verte bij een boom en struiken moesten we een luipaard zien. Leve de zoom lens! Ook de luipaard hadden we gespot. Dat betekende dat we alleen de olifant en de buffalo nog moesten en dan zouden we de big five hebben gezien. Dat zou gaaf zijn. Ik hoopte heel erg hard dat we de olifant zouden zien, aangezien dat mijn lievelingsdier is. Maar helaas had nog niemand de olifanten gespot. Erg jammer. Ons laatste half uur in het park was in gegaan dus de hoop dat we hem nog zouden zien zakte een beetje weg. Maar toen stonden er drie in het gras. Wauw, wauw, wauw. Ontzettend mooi en indrukwekkend. Daarna werden we nog een keer verast door een olifant verscholen tussen de bomen. En tot mijn grootste vreugde liep er ook nog eentje voor ons op de weg. Wat een prachtige beesten zijn het toch! Tijdens onze ochtend safari werden we ook nog getrakteerd door de opkomende zon. Dat leverde natuurlijk mooie foto’s op.
Om half negen was het dan toch echt voorbij, wat hadden we genoten. We hebben bij het hotel nog even een ontbijtje gegeten en zijn vertrokken naar Suncity. Dat is een resort met casino’s, hotels, zwembaden, etc. Een zeer bijzondere plek voor menig mens maar niet voor ons. Met zijn vieren waren we het erover eens dat safari meer ons ding was. We besloten dat we nog graag een keer op safari wilde. Godszijdank was er nog plek voor de avondtour!
We hebben toen nijlpaarden, Jakhals met jongen, wilde zwijnen, impala’s gezien. Ook hebben we de Buffalo gezien, hiermee was onze bigfive compleet! In het donker hebben we de leeuwen nogmaals gespot. Bij het hotel hebben we nog lekker gegeten en snel ons bed ingekropen. De volgende dag zouden we terug rijden en nog even op olifanten safari gaan.
Zondag ochtend was erg speciaal. Er zat een giga grote spin op mijn kamer. Dat ding vond het superleuk om de marathon te rennen over de muren en het plafond. Automatisch deed ik mee. Was de spin links, dan waren ik en mijn koffer rechts. Was de spin rechts, dan waren ik en mijn koffer links. En zo gingen we een poosje door. Wat een rot spin. De weergoden waren niet helemaal goed gezind. In plaats van de beloofde 35 graden kregen we regen en onweer. We hebben toen het besluit genomen om niet op olifanten safari te gaan. Heel jammer maar om als een verzopen katje op een verzopen olifant te zitten is ook niks. Misschien dat we een andere keer terug gaan. We hebben toen lekker ons ontbijt opgegeten en zijn rustig terug gereden naar de campus.
Toen we bij de campus aankwamen was het droog. Verdorie ons uitje was afgelast door de regen. Dat het dan ook maar heel hard zou regenen, gelukkig deed het dat na een kwartier ook. Ik heb nog even met mijn lieve mama op skype gekletst en al mijn foto’s via de webcam laten zien. Mijn moeder reageerde bij iedere foto alsof ze zelf in de safari auto zat. Erg lief en grappig, wat is het toch een lieverdje!
Tot volgende week!
Veel liefs,
Mirthe
-
11 November 2014 - 07:28
Mams:
Hahaha wij genieten gewoon ontzettend mee Mirthe!
X mam -
11 November 2014 - 08:41
Anja:
Mooi verslag Mirthe!! Jullie zijn daar goed bezig. Prachtig om te lezen. Liefs, Anja. -
11 November 2014 - 12:24
Jeanne:
Ik heb weer genoten van je verslag -
11 November 2014 - 19:04
Marion:
Heeeeeeey Mirthe :) ....ben er inderdaad eens rustig voor gaan zitten; om je enthousiaste verslag van je Afrika-avontuur te lezen.....heerlijk ; even me een heeeeeeeel klein beetje in Afrika te wanen :) door alles wat jij weer allemaal beleeft. Leuke en creatieve lessen hebben jullie zo bedacht met 'eten' en wat een lieve foto's hiervan :) ben benieuwd of ze het oppikken en het er in gaan houden , jullie hebben het in ieder geval goed en leuk gebracht! En eindelijk je (vrije)weekendje : spotten van de big five.....lijkt me inderdaad supergaaf.....en ik denk dat jij met de Beekse Bergen geen genoegen meer neemt ;) .....maar saai wordt het daar helemaal niet voor je merk ik, dus ik kijk weer graag uit naar de nieuwe belevenissen van Mirthe goes Africa !!!
Heul veul lieve groetjes en xxx -
11 November 2014 - 20:03
Lieve Lien:
Hey Mirthe,
Weer even een gezellig verhaal. Elke keer weer leuk om te lezen hoe leuk je het hebt. Dan ook nog de big five. KICKEN! Het houdt niet op.
Genieten genieten genieten.
Nog veel plezier en tot het volgende verslag.
Dikke kus van the Schellys -
11 November 2014 - 20:11
Marijke:
Hey Mirthe, super leuk verslag van ons avontuur enne....jammer voor jullie maar ik heb ECHT een leeuw tussen de struiken zien lopen, haha!! -
11 November 2014 - 21:10
Jolanda Eric Jana En Roan:
Hoi Mirthe ,
Wat een belevenis zo op safari en dan de big five zien, WoW! mooie foto's ook !
ik vind die aapjes wel schattig met een klein tongetje uit zijn mond.
jammer dat de olifantentocht niet is door gegaan met jullie. Wat een belevenis ook om zo mensen en dieren op en naast de snelweg te zien.
En die spin is die weer weg ?! Niet bang voor olifanten op de weg en zo maar wel voor een spin.Hahaha.. Tot je volgende verslag , leuk om mee te mogen genieten... -
12 November 2014 - 19:19
OmeJan:
High five voor jouw Big Five ! Toch mooi dat je ze allemaal hebt kunnen spotten! Het is een heerlijk verhaal, en als ik het lees is het alsof ik zelf op safari ben. Dat zal straks wel een hele fotorapportage op leveren als je weer in Nederland bent. We zijn benieuwd!
En eh... Nu je vetkoek hebt gegeten, nu weet je wat je kunt doen met water, meel en olie (zonder zand!). Volgens mij gaan de Afrikanen binnenkort nog wel een nieuw gerecht ontdekken: groenten-oliebollen of fruit-oliebollen of zo.....
Bedankt voor weer een half uurtje leesplezier!
-
13 November 2014 - 15:48
Desiree:
Wat een heerlijke week heb je weer gehad! En wat doe veel goeds daar, je mag trots op jezelf zijn!
Alleen die spin...ieks!!!
Groetjes Desiree -
15 November 2014 - 10:00
Petra:
Ha Mirthe,
Wat maak jij super mooie avonturen mee, en soms een beetje enge met zo'n spin.. hihi, ik zie je al helemaal door die kamer rennen.
Iedereen die op de foto staat, zie je genieten. Jijzelf voorop, maar zeker ook de kinderen. Goed bezig meissie!
Groetjes,
Petra
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
